Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2020
Η ύπαρξη λιγνίτη στην περιοχή του Αλιβερίου ήταν γνωστή από την αρχαιότητα.
Ωστόσο, η συστηματική εκμετάλλευσή του ξεκίνησε μετά το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο
και κυρίως τα έτη 1950-1980.
Το λιγνιτωρυχείο βρίσκεται 5 χμ από το Αλιβέρι, κοντά στο χωριό Άγιος Λουκάς.
Στην περιοχή Μπρινιάς, η εξόρυξη γινόταν υπόγεια, ενώ στην περιοχή Μαρμαρένια,
μέσω επιφανειακής εκσκαφής.
Το 1951, η ΔΕΗ απέκτησε τα δικαιώματα του λιγνιτωρυχείου
και ανέλαβε την υπόγεια εκμετάλλευση.
Από το λιγνιτωρυχείο, ο λιγνίτης μεταφερόταν, μέσω σιδηροδρομικής γραμμής
στον Κάραβο Αλιβερίου, όπου χτίστηκε και το πρώτο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο της χώρας.
Ένα σημαντικό πρόβλημα για τη λειτουργία και την ασφάλεια του ορυχείου
ήταν τα υπόγεια ύδατα της περιοχής.
Η παρουσία των υπόγειων ρευμάτων απαιτούσε τη συνεχή άντλησή τους
στην επιφάνεια.
ΠΗΓΗ: oryktos.blogspot
Οι συνθήκες εργασίας ήταν πολύ δύσκολες.
Πριν αναλάβει η ΔΕΗ, οι εργάτες, φτωχοί αγρότες και κτηνοτρόφοι της περιοχής,
έμπαιναν χωρίς στολές, ακόμη και ξυπόλητοι στις στοές.
Κάτι που θα "θυμάται" πάντα η τοπική κοινωνία
είναι το δυστύχημα του 1968 με τραγικό αποτέλεσμα της έκρηξης
7 νεκρούς και πάρα πολλούς τραυματίες.
Η επίσκεψη στο Μουσείο του Ορυχείου, μοιάζει με ταξίδι στο χρόνο.
Τα παλιά εργαλεία, οι μεταλλικές κονκάρδες με τους αριθμούς των εργατών,
η μπουρού, το κόκκινο κλουβί για το καναρίνι,
οι φωτογραφίες και τα βιβλιάρια ενσήμων, τα μεταλλικά τάσια για τα ρούχα τους.
Κι εκείνη η παλιά ατμομηχανή στην είσοδό του.
Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψεις αυτό που νιώθεις
καθώς βλέπεις όλα αυτά τα απομεινάρια της πρόσφατης ιστορίας του τόπου.
Το χειρότερο όμως, είναι αυτή η εικόνα της απόλυτης εγκατάλειψης
στο χώρο και στο μουσείο.
Τι χρειάζεται για να κρατήσεις ζωντανή τη μνήμη των ανθρώπων που έγραψαν
την πρόσφατη ιστορία της περιοχής σου;
Και πώς θα χτίσεις το μέλλον αυτού του τόπου
αν δε νοιαστείς πρώτα να διδαχτείς από το παρελθόν του;
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κ. Μάλλιο που μας ξενάγησε στα εκθέματα και την ιστορία του λιγνιτωρυχείου.